1
Yorum
3
Beğeni
5,0
Puan
1380
Okunma

ankara
ulustayım
başkentinde vatanın
heykelden bentderesine doğru
ağır ağır inmekteyim
bir yaşlı dede
kaldırım kenarında
defter, kalem satıyor
kesik bacakları dizlerinden
elleri kasıklarında
kaldırımdan aşağı
akıyor şırıl şırıl
sarı ifrazat
pantolon ıslak
yüzü duvara dönük
gizliyor utancını insanlardan
gerek yok
utanmaya, sıkılmaya
gariban dede
insanların gözü
yukardadır
bakmazlar aşağıya
yani ,seni görmezler
yani ,sen ha varsın ha yoksun
yani ,sen “yoksulsun”
5.0
100% (3)