0
Yorum
1
Beğeni
5,0
Puan
809
Okunma
Kendimi arıyorum
Belki çıkarım diye saklandığım yerden
Elma! Diye bağırıyorum iç sesime
Elma! Diye bağırıyor iç sesimin yankısı
Yüzü silik, benzi soluk ve yorgun
Sırtı insanlığa dönük, protest bir siluet
Bana bakıyor yalnızlığımın kıyısından
Arınıyorum…
Diz kapakları yara bere içindeki çocukluğum
Yarım metrelik elektrik borusuna üfürüp
Zangalak ağacından topladığı kurşunla
Yaralıyor bedenimi
Bu bir intihar mıdır?
Veresiye defterindeki alacakaranlıklara
Sesimi yazıp ölümsüzleşiyorum zamana karşı
Bumerank gibi geri dönüyorum kendime
Yaşamak borcumun son taksiti gelmiş, arınıyorum
Gökyüzü oluyorum kanadı kırık kuşlara
Umutlanıyorum…
İsmail Boyraz
5.0
100% (1)
