Zamanı durdurmak istedim dün gece umarsızca
Yelkovan firar etmiş, akrep yorgundu
Yarınlara gebe dünlerde
Hatta dünlerin evvelinde
Tanıdık bir ses çağırdı maziden
Sanki parça parça bedenlere bölünmüştüm
Geceyi yoruyordum çoğaldıkça
Kayıp bir şehrin sokaklarında
Işıklar bir bir sönerken
Mürekkep izleri bile siliniyordu azar azar
Sadece bir bakış kaldı gerilerden
Siyaha çalan morumsu gecede
Rüzgâr tüm hışmıyla arayıştaydı
Gölgelerse bir dans seremonisinde
Zemheriler geçti içimden
Yüreğim üşüdü görünce eski fotoğrafları
Zaman bütün iştahıyla her şeyi yutmak istiyordu
Birkaç anı tutunmuştu yıllara
Titrek bir mum alevinde üşüyorlardı
Bir de söylenmemiş kelimelerim vardı…
İşte!
Bir kurumuş çiçek, defter arasına saklanmış
Birkaç resim de albüm sayfalarına
Biraz da plak vardı köşedeki eski pikapta
Bir gülüş fırladı birden gecenin içinden
Cızırtılarla eski bir şarkı geliyordu geçmiş senelerden
Bir tutam şiirdi yaşamak o hoyrat zamanlarda
Bazen huzur, biraz pişmanlıklar
Ve çokça hüzün şimdi
Fark ettim ki
Uçurtmalarım kaybolmuş rüzgârlarda…

Şükran Demirtaş