başlangıçta, büyük dağların
işine karışayım, derdim

okyanuslarla arkadaş olayım

azgın boğalar gibi dalgalarda
kasıp kavurayım derdim
kör kütük bilgisizliğimi

bir ekmek yüzünden
aslanla kavgalıydım

bir silgi bulsam hepinizi
silerdim

lokmanın hesabını hırkadan
kuş kafeslerinden
ve akvaryumlardan sorard..

bir sevgilim olsaydı, adını sen koyardım
buzdan bir sarayda tek mum olurdum

kafamda tırısa kalkmış gibi sözcüklerim

gölgeleri gök yüzünde ses bulutları

az sonra eriyerek ölecektim
bir burjuva devrimi gibi kibirle
sabırla


utanırım yoksul kafaların çokluğuna
seni orda bi başına komak..

sınıfından dışlanıyordu yörük
vagonlar dolusu gam, gül ve ter
bilemeyiz nerde kışlıyordular

o vagonlarda türkü söyledik
emeğe, yüreğe ve aşka dair

vınlayarak kaytanından kurtardık topacı
kabarasından yere çakar gibi bir yaşamı
asabi akışına mıhladık dı yılların

artık özgürlük te tavsadı
bayatladı kum
eskisinden daha fazla can sıkıntıları

bu elbise de yakışmadı

tanrı misafirlerinin
yüzüne kapattık kapıları,

yeni bir haçlı seferine çıktılar
savaştık

sen, sürgünde göveren dal
irfansız çoğul

bi silgim olsaydı da, silseydim seni

yerine, ustalara yaptırdığım çılgın bireyler koysaydım

papatyayı koklayan
filozof ve derin dem..



ilhan fuat