6
Yorum
3
Beğeni
5,0
Puan
2249
Okunma

BAHÇELERDE AÇAN GONCA
Sen, bahçelerde açan gonca
Güzün uçurumunda son dirilişin
Yapraklar döküldü, hücreler kış uykusuna daldı
Deniz kudurdu, dalgalar horon tepiyor.
Sazımın üç teline vurdum, sular maviye döndü
Bir çoban dağ eteğinde kavalıyla, otlatıyor sürülerini
Görülmemiş bir özgürlük var bakışlarında
Ne güzel şey, yaşarken, olanca görkemiyle
Şu yalancı dünyadan tat almak.
Ben küçük bir köyde doğdum
Taştan topraktandı ruhumun erimi
Şarabını içtim, filizini öptüm menekşelerin
Bir yıldızın koynunda yattım, Ege burcunda
Her heyecanım içimde unutulmuş eski bir öpüş
Dirildim.
Anıları öze topladım, umudum notalara döküldü
Şu aşık Veysel’in iki kapılı bir handayım türküsüyle.
Nuri Dağdelen
Özdere- İzmir
02/11/2012
Saat.18.55
5.0
100% (5)