ÖFKE

Acı ile karışıktır öfke,
Birini diğerinden ayıramazsın,
Her yanın için için dağlanır
Acılar içinde yüreğin kıvranır.

Acının sızısı delip geçerken,
Ciğer alev alev yanarken,
Dalga dalga kabarır öfkelenirken,
İçindeki acının dumanıdır yükselen.
Acı ile kardeş gibidir öfke,
Birini ayıramazsın diğerinden.

Şimşekler çakar gözlerinde,
Yıldırımlar düşer ard arda,
Göremez olursun bastığın yeri.
Kıpkırmızıdır damarlarından
Beynine sıçrayan kanın rengi,
Sağa sola saldırırsın öfkeden,
Çıldıran duygulardan alamazsın kendini,
Çıkartıp atamazsın,
Yüreğine saplanmış hançeri.

Acıdan feryattan,
O gücü kendinde bulamazsın,
Acın dinmedikçe öfkeden,
Kendini kurtaramazsın.
Acı ağlatır,öfke çıldırtır seni,
Acı ağlattıkça,
Öfke büyür yüreğinde yanardağ gibi,
Çekip gitmek gelse de içinden,
Kurtulamazsın öfkenin ellerinden.
Nefesin tükenir,farkına varamazsın,
Tüten dumanlardan,yolunu bulamazsın,
Boğulur gidersin öfkeden,
Boğulmak istemesen de sen...

2008..OSMAN ÖZTÜRK
TAFLAN MEVSİMİ ŞİİR KİTABINDAN
Ekleyen: Songül Eşkin Yılmaz