Toprağın ayasına ağlayan göz
Boğulan su şimdilerde
Aynı gökten inen damlalar
Düştüğü ne okyanus
Ne beton çukurlar ne de dereler


Düştüğü yerde rengini alıyor tüm boğulmalar
Toğrağın mayasına karılmış kına
Beşi bir yerde takılı tüm boyunlarda
Ucunda çatallanan not dipleri
Şişelerde hapsolunmuş hayaller
Hapislerde solunmuş hayatlar kadar gerçek


Attık hepsini sulara
Boğduk suyu kendi yolunda
Bir öpücüğün zerafeti geride
Beş parmak izi
Şimdi suyun üzerinde


Kesik kesik öksüren toprak
Savrulan tozları kaçmış ciğerine hayatın
Virgülleri kayıp hikayede
Özneye görünmez çelmeleri takandır şimdilerde


Boğazı geçmekle başladı asıl hikaye
Zengin yürek fakir düşleri sevdi evvel zaman içinde
Kaçırıldı bohçasıyla düşler kalbur saman içinde
Öksürdü toprak
Boğazda takıldı sözcükler
Su verdiler
Sırta vurdular
Sularda boğulduk
Sırttan vurulduk
Özneyi kötü yapan ya bizdik
Ya hikaye baştan yanlıştı
Ya da …


Avcun ters tarafında parlayan
Serçe parmağa komşu
Komşuya bakmış da huy kapmış yeni
Serçe kadar kırılgan serçe kadar duygulu
Tavşanı yiyen olmuş yalanları yediği kadar
İnandıklarından yaralandığı kadar
Avcun ters tarafında parlayan
Bu halka da neyin nesi
İçinde ki not dipleri
Çatallanan düşler düşüyor
Hayır hayır düşler değil şimdilerde
Düşler suları boğuyor
Kayan halkada soğukluk
Bir bakmışsın toprak hapşırıyor


Eğildi dallar
Sustu dallarda yaşayanlar
Bülbül mü Kabil gül mü Habil
Zaman mı bıçak rüzgar mı bıçak
Mevsimsel bir enfeksiyonun belirtileri mi tüm sanrılar
Yoksa toprak mı zanlı suda mı kabahat
Boş ver bak sular yükseliyor yine
Yükseliyor yine topraktan ayaklar
Ya zamanı geldiyse
Ya sular da intikam çoğaldıysa
2 Hayat 1 Olguda birleştiyse,boğuluyorsak…
Ya da …
Boş ver,bak yok oluyoruz işte



Nigar Baran
3 Kasım-2012