15
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1813
Okunma
karanlık karabasan gibi içimde sevdiğim
beynimin içinde birkaç değirmen,
aynı anda çalışıyor,gürültü çok!
öğütülen bir şey yok.
dışarıda esen fırtına
pencere pervazlarını doğruyor
ben yağmurun minicik ellerinde,
s a v r u l u y o r u m
içim ürperdi,titriyorum
sensizim sensizlikde üşüyorum...
derin yorucu bir yorgunluk çöktü odama
iğnesi aynı yerde takılı hüzünlü bir plak,
dönüp duruyor ruhumun derinliklerinde
kahrolası dünya’nın dikenlerini
böylesi hissetmek zorunda mıyım?
uzaklara dalıp gittikçe
fırtınayla kumsala vuran,
bir balık gibi çırpınıyor
can çekişen yüreğimin sesini duydukca
sensizlik de ölüp ölüp diriliyorum...
Bahar Tülay Kıran