Merhaba koca çınar!
Yine yıllardan sonra
Yeniden selam sana.
O mağrur,heybetli duruşunla
Yıkılmadım der gibisin
Hatırladın mı? bilmem
Sanki evet diyorsun!
Hışırtınla selamlıyorsun
Hani gencecik yaşımda
Gölgene koşardım sığınırcasına
Salıncağımı kurardım dalına
Sırtımı yaslardım gencecik gövdene
Şimdi sende ben gibi yorgunsun
Yıllardır gökyüzüne uzayıp duruyorsun
Ama artık can suyun bitmiş
Ben gibi bezginsin
Dalların iyice yerlere eğilmiş
Tıpkı yorgun omuzlarım
Kollarım gibi
Gövdeni saksağanlar gagalamış
Kurtlar,böcekler yuvalanmış
Tıpkı kalbim gibi
Kırık döküksün
Viraneye dönmüşsün
Çöküş dönemin başlamış
Bendeki beden gibi
Ey!.. ulu çınar
Üzerine aşıklar kalplerini çizmiş,
İsimlerini kazımış
Ama terkedilmiş,yapayalnızsın
Tıpkı ruhum gibi.
Nerede sevdiklerimiz?
Nerede gölgende oturan
Sarmaş dolaş aşıkların.
Aldırma ey!..Koca çınar
Yaşam bu,
Ömür denen düzen bu
Yaşarız , yaşıyoruz
Yekpare vefayız
Yekpare vefasız
Biz yine ayakta ölürüz...

Bahar Tülay Kıran