Boş kalmıştı işte kompartıman,
Asla ötmeyecekti saka,
Eskisi gibi açmayacaktı küpeli.
Ne oldu uslu durdum da!?
Geriye kalan ne?
Solmuş bir manto,
Eskimiş bir ayakkabı!
Uzun da bir hikaye!
Aşkı böyle öğrenmiştim ben,
Babam anlattıkça dinlerdim.
Ama ya sorduğum da?
Anneme bakardı ve derdi
‘uzun hikaye!’
Yine dinlerdim.
Çünkü en sevdiğimdi dinlemek,
En sevdiğimden.
Cılızdım, korkardım hep.
Ama bir gün adam oldum,
En sevdiğimden!
Korur oldum aleme karşı,
Siper oldum göğsümü gere gere!
Dedim ya işte uzun bir hikaye…
Aldım bende işte en sevdiğim gibi,
Düştüm yollara kara trenle!
Dedim ya işte uzun bir hikaye…


Yalçın ÇALIŞKAN
00:17 03/11/12