2
Yorum
3
Beğeni
0,0
Puan
951
Okunma
’Kâh imbik kâh iğne deliği
hangisi revâ ise gördüğün
râzıyım ’
buhurdan kıyâma durdukça
ve dokunduğunda gerçek hayâle
derûnumda birikir hasretin en kavîsi
Nûn !
ahvâlimi kuytularında gizleyen
âyinesi ahkâm kestiğince
sırrı âyân diye mi
silinmez gölgelerin izi?
îzâhsız izdüşümlere es/ef/sun !
muhâkeme edilmeden en sâf hâlinle makbûl/sun !
i m d i k e n d i n l e
reddediyorum
varlığı bendeki duruşundan
/ yoksun /
avuçla gök sırdaşlığı
melâl vurduğu dem âyyukta
ki
bilirim sen
O/n u n/
sun !
/.
N. Revâ N.
Bir acem/i serzenişti gıyâbında