2
Yorum
17
Beğeni
5,0
Puan
337
Okunma
Su çâr’eylemez
Ey sultânım!
y/andım...
kulun eyle,
ziyânım
her gün/âh!
çün kalbim
onulmaz yâre
Dilim ki değdi ol mübârek adına
sine p/üryân
ham/d/ım
me/lâl
/im düştü avuçlarıma
yedi merhalesinde semâ/nın
/ayak izleri
kutsalım/
eğik başımdan bilirsin perişân hâlim
nazar kıl
senden gelene eyvallah der bu medyûn
pervânenim
y/andım...
devrânına girdim ey dost!
cevelân eyledikçe
n/ârına bo/yandım
adın ile mühürlüdür leb
Ey muhyî!
Kıl mukarreb …
Hu !
Hakk!
Nâz Revâ Nur
5.0
100% (7)
Cevap Yaz