Sergi açası var gönlümün yollarda bile.
Hatta en çok yollarda.


Tren raylarında, garlarda,şehirler arası otobanlarda
Ezilesi, kazaya kurban gidesi,anlık bir bakış ardından unutulası var.
Hız kurbanı oldu desinler mesela
Sarhoş ya da dikkatsiz bir şoföre yüklesinler günahımı
-ne olduğunu anlamadım, birdenbire çıktı karşıma!
Diye savunsun kendini adam
Üstüne gazete örtülürken hükmünü yitirmiş duyguların
Gözleri bir anlığına kaysın fotoğrafa
Sonra…
Göz kapağı olsun o fotoğraf
Uykusunda
Hep görsün!
Hep görsün!


Bir kereliğine kötü olmak istiyorum aslında
Bir kereliğine bencil olup, suçu başkasına atmak
Yemekteki kıl olup mide bulandırmak ya da.
Alışma ihtimalini düşünüp vazgeçiyorum yine
Vazgeçmek en sık tekrarladığım alışkanlığım oluyor.
Alışkanlıklarımı alıp yanıma
Alışamadığım uzaklıklara burun kıvırır gibi yapıyorum
Çok yeteneksizim sevmemeye
Kendimi bile inandıramıyorum.


‘senden artist olmaz’ diyor otobandaki sürücü
‘sen bir hayalsin’ diyorum.
Camını kapatıp gaza basıyor.
Asfalt değil, gözlerim ağlıyor hızından.
Trafik polisi ceza makbuzunu uzatıyor elime:
‘han’fendi aracınıza binin
Trafiği aksatıyorsunuz’


Bir daha olmaz!
Bir daha olmaz!