Çarpık bu düzenin çıkmış çivisi
Düzende harç olup bitmek ihtimal
Tükenmez hayatın yaşam çilesi
Dünya’ya küsüp kahretmek ihtimal!

İnsanlar yabancı biri birine
Çan tercih edilir ezan yerine
Kafalar gömülmüş kumda derine
Uzanan el sahte, tutmak ihtimal!

Geçmişten bihaber yaşıyor gençlik
Her gün meyhaneler taşıyor gençlik
Gün geçtikçe yara kaşıyor gençlik
Sonunda vatanı satmak ihtimal!

Kalmamış geçmişin örfü, töresi
Bozuk memleketin her bir yöresi
Arzuluyor gönül dostun göresi
Vatanı, dostu terk etmek ihtimal!

Avrupa dediğin dedem kölesi
Medeniyet, emperyal batı hilesi
Kahrından insanın gelir ölesi
Mezarda huzursuz yatmak ihtimal!

Ne tez unutuldu Osman sillesi?
İmansıza lazım Türk’ün güllesi
Yeniden alınsın düşman kellesi
Yoksa aşa zehir katmak ihtimal!

Girmiş beynimize imansız gâvur
Benzetmiş kendine, derdini savur
Yürekteki gamı sinende kavur
Böyle gelmiş böyle gitmek ihtimal!

21.02.2005 // Numan AKKOYUNLU