A O G Bin can/a/varım

Fadime köyünde
evinde

oturmuş yere
mosmor etlerini sermiş mindere
şehit Memed’in dul karısı

Fadime bir tahta üstünde erişte keser
bir yandan türkü söyler bir yandan nenni
beşikteki bebe keser sesini
geçer uykuya

Fadime’nin duvarında siyah beyaz
bir Atatürk posteri
bir de al bayrak
şehidin karısı artık soluksuz
ağlayamıyor haykırarak

Kürtçe Türkçe ağıtlar yakıyor

aynanın kenarında kıvrılmış sararmış
siyah beyaz bir fotoğraf
fotoğraftan Ahmet Mehmet Hasan tüm şehitler bakar

bir gözü şehla
bir gözünde mermi
adam olan böyle eder mi
Fadime ersiz bebe babasız

garibim üç günde bir yer Tarhana
bazı da bulgur pilavı
Fadime kadın yalnız
Fadime garip
Fadime şehit karısı

bir tane beşikte
biri karnında
Fadime’nin erkeği yok
bir çilli horozu var yem yer eşikte


uyandırma içimdeki canavarı
bin can/a/varım

keskindir şiirim kınından çıktı
keser kılıcım keser
bin parçaya böler de sürüngen solucanı
geberir de ölmez solucan
gövdesi paramparça
bir tek kaldı ser

kılıcım keskindir şiirdir keser

kolla kendini postalımın dibinde ezilmen yakın

Fadime ağıtlar yakar Türkçe Kürtçe
acılı türküler söyler

bir yandan tahta üstünde erişte keser
yumurtası eşikteki horozdan
tuzu gözyaşının tuzundan

duvarında siyah beyaz bir Atatürk resmi
bir de al bayrak
ağlayamıyor artık Fadime haykırarak

için için ağlıyor
yüreğine döküyor göz yaşlarını
bir de eriştenin hamuruna
dizleri mosmor dövünmekten

içine düşmüş ki bir kor yanar ha yanar

ben tek başıma bir can
bin can/a/varım
kanım şiirdir ağıdım şiir

Yüksel Nimet Apel

4/Ağustos/2010/Çarşamba/Bodrum