Bırak dudaklarımda asılı kalsın tebessümlerim
Zamanlı zamansız sevinçlerimde
Hazan değmiş goncaya döndü umutlarım...
Gümüş tepside sunulmadı hayat
Ben sevdalarımı da
Hüzünlerimi de bir başıma yaşadım..
Gecelerin katmerleşen karanlıklarında
Korkularım oldu sokak kedileriyle paylaştığım
Şimşek şimşek yırtılırken karanlıklar
Yağmurlar ıslatırken kaldırımları
Ruhum deli taylar gibi bir o yana bir bu yana koşarken kararsız
Dudağımda umarsız bir ıslık
Bütün belalarına hayatın
kafa tuttum......
Hayatla kumarım oldu benim
Rus ruleti acımasızlığında
Hep şakaklarımda patladı kahırlarım..
Bir gümüş tepside sunulmadı hayat
Ben hep kendim kazandım...
Bırak kaldırım taşlarında kalsın yalnızlığım
Bana göre değil
Bir ahunun gözlerinde hülyalara dalmak
Uymaz yaşlı bedenime
Sevdanın kollarında huzur aramak...
Hamurum çileyle yoğrulmuş
Umut fersah fersah uzak diyarlarda
Aşk fersah fersah derinliklerinde çilenin

Ne güneş aydınlatır karanlıklarımı
Ne yollar sevdadan geçer
Ömrümün sonbaharı son mevsimidir artık
Bırak fersizliğinde kapansın gözlerim
Bende kalsın acılarım

Mehmet TAŞ
Elbistan