Günahkâr bir bulutun gözyaşlarıyla ıslandı gece
Dört sağır duvarın arasında
Korkularım
Suçlarım
ve BEN
Yalnızlığın kahrını yudumladık.
Soğuk bir el gibi ruhumu tırmalayan
Her beladan kaçtım da
Kaçamadım gönlümün fermanından.
Kurtulamadım yalanın riyanın kancasından.
Oysa hep açıktı düşündüklerim
Ve riyasızdı sözlerim.

Sahralara sürülmüş mecnundum
Yetim çocuğun gözlerinde öfke
Bir kuşun yuvasını dağıtan el
Bir masumu inciten dildim ben
Suçluydum tüm suçların toplamı kadar.
Seni sevdim de duruldum.
Gönlüm sürgün edilince gözlerine
Milyon kere hüküm giydim idama
Ve milyon kere kurtuldum sehpadan.

Günahkâr bir bulutun
Gözyaşlarında ıslandım.
Kara bir geceye sürgünüm şimdi
Duyuramadım ya sesimi sana
İnandıramadım ya kendimi
Ne söyledimse sevdadan yana
Biliyorum suçluyum.

Şimdi suçlarım ve ben
Kahreden yalnızlığımda sabahı bekliyorum
İster güneşim ol
İster ölümüm
Bir haber bekliyorum...