Elleri ceplerinde
Kısa ve hızlı adımlarla ilerliyor
Karların konaklayamadığı kuru dallar arasında düşlerim
Dudaklarına tünemiş acı bir tebessüm
Sessizce çaldığı ıslıklara eşlik ediyor.
Bugün hava yorgun
Daha önce kaç kişinin ezdiği yollar aşina
Nereye varacağını kestiremeyen
Varmak için can atan adımlara.

Elleri ceplerinde ;
bir umut kırıntısı arıyor düşlerim
Göğün en mavi yerini ,
Denizin yosun tutmamış yüreğini arıyor…
Yozlaşmış duyguların dünyasında
Merhamet dileniyor düşlerim
Yeniden var olabilmek için gözlerinde
Hayata direnmek
Ve her tökezleyişte tutunabilmek için yeniden

Sevda yoluna sapıyor düşlerim
Birbirini kucaklayacakmış gibi karşılıklı duran
kuru dallardan ayırmadan gözlerini
Sevgiyi düşünüyor
Sevebilmeyi .
Bir böceği
Bir çiçeği
Bir insanı sevebilmeyi…
Beklentisiz .

Tetikte bekleyen yalnızlığı sorguluyor
Göç feryatlarını
Bir yerde ikamet edememenin yorgunluğu üşüşüyor üzerine
Eğilmez başı
Yastığı yapıyor kaldırım taşlarını
Hafiften pişmanlık sızıveriyor yüreğinin gencecik köşesine
Ve adımları daha bir sıklaşıyor
sızıntıya yakalanmamak istercesine.

Saçları örülmeyi bekleyen kaç bebeği kaldı…Düşünüyor…
Kaç bebeğini bir köşeye fırlatıp attı
Şimdi gözleri nehirde taş sektirme telaşında
Geri gelecekmiş gibi kaybettiği çocuksu yanı.

Elleri ceplerinde ısınmaya çalışıyor düşlerim
Sevda yoluna durmadan karlar yağıyor
Sıra sıra dizilmiş banklar boş
Bomboş sevda yolu…
Sevda yolu kimsesizliğine doğru akıyor
Faili belli
Adını aldığı yüreklere ayaz vuruyor