17
Yorum
16
Beğeni
5,0
Puan
3605
Okunma

Ayaza kesmiş bir gecede
Efkârla kanarken yüreğim
Kesişti yollarımız
Küçük adımlarla misafir oldun gönül haneme
�Acın acımdır, ben hep buradayım� diyen
Bir ses bıraktın kulağıma
Anne yüreğinle dokundun yüreğime
Efe ruhunla meydan okusan da dünyaya
İçinde ağlayan bir kız çocuğu var
Denizim ben öfkemin önünden çekilin naraları atsan da
Zaman zaman fırtına olup vursan da kayalara
Bilirim ben
Yaralı bir ceylan bakışı nakşetmişsin yüreğine
Ürkek bir güvercinsin kırık kanatlarınla
Ne uçabilirsin
Ne koşabilirsin doya doya
Kanayan ana yüreğini teselli edemem ki
Kanayan yüreğimi basabilirim sadece
Mahşere kadar dinmeyecek gözyaşı biriktirmişsin
Saklı dünyanda
Kimseler görmeden silsen de kuytu bir köşede
Bahar gözlerinde yeşerse de
Hiç yeşermeyecek bir mayıs tarlası var
Yüreğinin çorak bahçesinde
Sonsuza kanatlanmış ağustos böceğin
Yanıp sönmeyecek gecelerinde
Zayıflığımı kimse bilmesin diye
Deliliğe vurup gülsen de
Okyanusun ıslak yeşili saklanır gözlerinde
Ey dost
Ağlıyor musun?
Omuzum senin
Yalnız aşılmaz hiçbir keder
Dostun yüreğine düşmeli gözlerindeki deniz
Ve unutma
Ben
Yüreğindeki deryadan
Nasırlı kayalara vuran meltem esintinim
Sen yeter ki çağır
Her mevsim ılık ılık eserim
Yakamoz Deniz (Serpil TÜGEN)
5.0
100% (21)