5
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
877
Okunma
güneş denizlerimin gözlerini öperken
ince uzun yollarla uzanırdı derin maviliğime
rüzgarların türküsü söylenirdi dalgaların nefesinde
martılar çığlıklarıyla yırtardı zamanı
aşklar gökkuşağına sarılıp uyurdu
şimdi
zaman kendi içinde kayıp bir ülke
düşler çarmıha gerilmiş
neden
şiirler hüzün yamalı be şair
neden
kısraklarımın salyasından özgürlük damlamıyor
neden
aşklar masallarda son buluyor
anladım ki
yazlar kış
baharlar hep son olmuş
şimdi ben
damarları çatlamış bir güz yaprağı gibiyim
çekiyor beni kendine toprağın kolları
aşkta bir çekim değil mi be şair
önce gözlerden başlayıp kalbe
sonra göz yaşları ve toprağın kolları...
19/11/2007
DM