Nedim gazel mi yazar kelimeler buğulu.
İstanbul çay esasen huzur rüzgârı esen.
Boğaz firuze tenli efsanenin çoğulu.
Bardağın suretine billur gamzedir desen.

Naz iksiri sabahlar gecenin akıbeti.
Harflerin hayalini kristal düşler süsler.
Dokunur dudaklara demliğin has niyeti.
İstanbul’da çay ve sen incelirken sülüsler.

Bir yağmurun ardında toprağın ıtırı var.
Tütsülü rüyaları tabir eder bardaklar.
Buğulu mevsimlerde çayın bin hatırı var.
Yıldızların altında hazzı yaşar çardaklar.

Semaverin hülyası yedi kandilli sima.
Çaydanlık mütevazı derdi içine dürer.
Naz kokulu yudumlar gül misal tenli ima.
İstanbul’da çay faslı yıl değil asır sürer.

Gördüğüm som rüyanın efsunlu sırrı sensin.
Buselik şarkıları İstanbul senle yaşar.
Nefesin çaya ıtır sen gönlüme desensin.
Bu üçlü efsaneyle sevgi ummanı taşar.

İstanbul çay esasen bunu teyit eden sen…
Ankara, 23.10.2012 İ.K