Gözlerin gözlerime
Ellerin ellerime
Kalbin kalbime
Değmesin der gibisin

Sen ayrı yerde
Ben ayrı yerde
Birbirimizle
Kavuşmayalım der gibisin

Hâlbuki
Ben insanım
Sende insansın

Sanki
İnsansız insan
Olur der gibisin

Belki
Taş olsaydım

Belki
Cansız olsaydım

Belki
Bitki olsaydım

Bilemiyorum
Belki o zaman
İnsansız insan
Olur derdim

Bilirim ki
İnsansız insan
Asla olamaz
Bunu der, bunu söylerim

Karanlık günlerden
Sıkıntılı sözlerden
Karışık sorunlardan
Işığa doğru yürürken

Güzel günlerden
Bütün güzelliklerden
Zevk alıp eğlenirken

Gözüm gözlerinde
Ellerim ellerinde
Kalbim kalbinde

Yaşam için,
Emin olarak yürüyeceğim


Onun için
Sonuna kadar değsin

Gözlerin gözlerime
Gözlerim gözlerine

Ellerin ellerime
Ellerim ellerine

Kalbin kalbime
Kalbim kalbine

Her zaman değsin