Kerpiç yapıya çamur sıvalı,
Ortada bir salon,etrafı dört odalı,
El emeği,göz nuru kilimlerle dayalı
Evimizde yaşamaya alışmıştık biz!

Karasabanla işlenirken toprak,
Ayaklar nasırlı,ellerde çatlak,
Geceyi gündüzü hiçe sayarak,
Sabırla yaşamaya alışmıştık biz!

Pantolon yamalıydı; ayakkabı çarıktan,
Halıyı kim bilir di? Hasırımız sazlıktan,
Yün eğirip örerdik; korunurduk soğuktan
Sızlanmadan yaşamaya alışmıştık biz!

Yaz gelir, ırgat olur, boğuşuruz bağlarla..
Gün gelir, çoban olur, buluşuruz dağlarla..
Temiz havada; süt,peynir ve yağlarla...
Beslenerek yaşamaya alışmıştık biz!

Erkekler yirmisinde kutsal görevde,
Devlet babaya saygı, güven her evde,
Köylü milletin efendisi der! Söylevde,
Atatürk’le yaşamaya alışmıştık biz!

Şehit kanlarıyla atamızdan armağan,
Emanet edilmiş bizlere bu güzelim vatan.
Dalgalan ey şanlı bayrak; ebedi dalgalan!
Gölgende hür yaşamaya alışmıştık biz!

Abdullah Aytekin