Kim selam verse,Alır kıymeti.
Buğday ekmek olsa,Pişirenin hikmeti
Dara düşenin,Aman dileyen geç gelen sözleri.
Kabul görmez ,Çünkü;riyadır.
Adem’den gelene Dünya’yı verseler
Nefs doymaz,Çok olsa ne fark eder.
Derdi gam dolan,Baksaydı aça.
Gelen okusun, Rahmetliye aşk’la
Kısmet’de varsa tokatın,
Acı bildiğin,şamarın.
Ektikleri ot olanın ,Dua eden utansın.
Ölüm çürümek sanma,Kurtuluş toprakla amma,
Zaman geç diyen,Yürek utansın.
Ben bildiğim kadar,Sonraki erdiği kadar,
Fikir zihniyet kadar, Utanmayan yüz utansın.
El veren Tutana bakar.Giden ayak Varana koşar.
Yemin içenSu utansın .
Dönen bakanı görse,Her iş hayır etse,
Akıl kalbi seçse ,Tefekkür etmeyen,
Dün güne utansın.
Dil olan bugün konuşanYarın olup unutan
Ektiğin hece utansın.
Bildiklerin,çok sanma,Bilmedikleri yok sayma,
Var olanı derya sanma,Benim diyen;dil utansın.
Sessiz ol duyan kırılır,Gönülden düşen,dile sarılır,
Kızmak ahmaklık sayılır, Ağızdan çıkan söz utansın.
Var yok arası bir bütün,Onunda yarısı,yalan ölüm
Geri kalan görülsede bütün,Kıymet bilmeyen ömür utansın.