28
Yorum
21
Beğeni
5,0
Puan
2829
Okunma

Acının yeniden doğuşuydu
Her gece kundaklayıp kucağıma aldığım
Umutlar bir bebeğin yumuk ellerinde saklı
Almayı bir türlü beceremediğim
Sermayem oldu kırık düşlerim
Faydasızdı artık kifayeti kalmadı ki sözlerin
Ne ben anlata bildim kendimi
Ne de siz anlamak istediniz
Yirmi dokuz harf anlatamazken
Yitik bir alfabeyle
Ana dilimle anlatsam
Anlaya bilir misiniz beni
Yıllar yordu
Ayazda kaldı yüreğim
Her şeye inat kardelenler büyüttüm
Sevgiye, kardeşliğe uzandı yüreğim
Barışa mektuplar yazıp
Bağrı yanık bir annenin ıslak mendili
Sokak çocuğunun kirli avuçlarında
Umut, ekmek oldum
Can kırıklarımı tebessümlere meze edip gamzelerime gömdüm
Oysa kimseler bilmedi içimdeki depremin şiddetini
Bir tek acının kolları sarıp bildi
Bir de ben beni
ASMEROZ-62
---GÜLŞEN POLAT---
5.0
100% (31)