Kalbim bu aralar iki büyük düşman şehir gibi.
Ortasında sadece onları ayıran bir deniz.
Denizin ortasında ben ,
Kalbimdeki iki düşman şehri izlemekteyim.
Sanki bir film izler gibi.
Kalbimde büyük bir isyan .
İki düşman şehir gibi
Yanyana ama bir o kadarda uzak
Tıpkı seninle ben misali.
Birbirlerine o kadar yabancı, o kadar düşman
Eski birliktelikler unutulmuş belli ki.
Aralarındaki tek sebep sen
Bir taraf sana hasret seninle sevginle atarken
Öteki yanım git,unut artık bitsin diyo bu sevda lütfen.
Kalbim iki düşman şehir gibi
İkisinin ortasında ben,sessizce beklemekteyim.
Savaş büyük !
Hangisi kazanır bilinmez .
Ben ortalarında yalnız,
Seni düşünürüm tarafsız.
Kalbim iki düşman şehir gibi
Bizim gibi birlerine yakın ama bir o kadarda yabancı
Bir o kadar aynıyken ,bir o kadarda farklı
İki farklı renk sanki.
Bazen düşünüyorum , hangi taraf doğru ki?
Bir yardım etsen ,olsa tarafım belli.
Bitse içimdeki bu karmaşa,
Huzur sağlansa eskisi gibi.
Kalbim iki düşman şehir gibi
Biri doğu biri batı sanki
Biri gece biri gündüz vakti
Biri sen biri ben misali....

POSEDION’UN OĞLU