Melankolik bir hava var üzerimde
Gülsem mi ağlasam mı bilemiyorum
Dünya gittikce kararıyor ama bunun geceyle alakası yok. Biliyorum.
Bir üşüme giriyor içime,
Ellerimi sokuyorum cebime.

Hava soğuduğundan değil...
Başlarmış ya insanın kışı,
Soğuyunca Yüreği
Benim de Senin gittiğin gün başladı,
Gönlümün Yazı gelmeyen mevsimi...
Üşüyor,titriyorum...

Derin derin aldığım nefeslere sığınıyorum
Acım dilime dökülmesin diye
Ahh diye çıkıyor kelimeler
Nemlenen gözlerim de

Umutlarımda sigaram gibi tükeniyor sanki
Ne bileyim bir nebze ömürleri kısaldı gibi
Sanki idam sehpasında hapşıran mahkuma çok yaşa demek misali...
Gereksiz komik,
Gereksiz bir temenni.

Kirli ıslak kaldırımlarda yürümek yoruyor,
Yürürken hayata devam edebilmekte.
Gülümseme beklemek bile yorabiliyor
Tanıdığın ya da tanımadığın bir insanın yüzünde
Hiçbir şey yapmadan da yorulabiliyor insan.
Düşündükleri ağır geliyor mesela..
Düşündüklerine sen gelebiliyor mesela...