bilmezdim maşukun ahvalini

bu aşkın efsununa düşmeden önce...


ey Yusuf bakışlı sevdiceğim

bilmez misin?

seni sevmekte saklı Züleyha’ ya varmanın sırrı

maddeden geçip

manaya vakıf olmak

gözlerindeki nar-ı aşkın esrarı

sana geldim

al beni

at şu an yüreğinin en derin

en kör kuyusuna

aşukum ol

şın, mim ve sin aşkına



ey ibrin!

ey ay yüzlü sevdiceğim

ağlamaktan doldu yine gam-u peymanem

yokluğunun yediverenleri açıyorken sol cenahımda

lutfeyle bir gül(ü)ver

bahar gelsin hazan vuran dallarıma




ey gece gözlü yar

ey dil-i lisanım

ben benden geçeli

geçemedim senli düşlerden

düşmüşken bir nefes uzağına



şimdi bir derviş gibi sabrındayım yokluğunun

ve ortasındayım sana gelen yolumun

giriftar bir aşktan muzdaribim

öylesine bedbin, öylesine yorgunum

ki;

şekvaya bile yok mecalim





@))>-----


İbrin : yüzü çok parlak ve güzel olan sevgili

peymane : büyük kadeh

cenah : yan, taraf

giriftar : Tutulmuş,yakalanmış dönüşü, çıkışı olmayan

şekva : yakınma, şikayet