Günün birinde
Sen bu şiiri okurken
Ben çoktan uzaklarda olacağım
Belki bana geri dönmek bile isteyeceksin ama
Vakit herşey için çok geç olacak
Yokluğumda acılar çekerken
Ölmek bile isteyeceksin ama
Ölmeyi bile başaramayacaksın
İşte ozaman aşk acısının
Nasıl bir acı olduğunu anlayacaksın
Alıp başını gitmek istesende
Yaşadığın herşeyinden
Anıların seni terketmeyecek...

Gözlerin heryerde beni ararken
Yokluğumun acı çığlıklarını
Damarlarında hissedeceksin
Adımı her sayıkladığında
Her defasında
Tutunduğun bütün dalların kırılıp
Olduğun yere çöküp kalacaksın

Ah adı bende saklı yarim
Sana ne desem ne söylesem
İnan bilemiyorum artık
Yüreğimde sensizliğin depremleri
Gözlerimde gözyaşlarımla
Yaşamaya çalışıyorum
Eğer bunun adı yaşamaksa
Yaşıyorum işte öylesine

Senin yokluğunda
Hayalini gözbebeklerime
Gözyaşlarıma çiziyorum
Ne olur dön bana artık
Bu deli aşık sensiz
Yaşayamaz oldu
Bu karanlık ağlayan şehirde

Günün birinde
Eğer bana geri dönmek istersen
Kalbimin kapıları
Sana ardına kadar açık olacak
Bunu sakın unutma olurmu
Sen benim evimin neşesi
Kalbimin tek sahibisin
Senden başkasına bakarsa
Bu kör olasıca gözlerim
Namert olayım sevdiğim namert

Gidişinin ardından
Çok uzun yıllar geçsede
Ben hala seni yaşatıyorum
Hayatımın her anında
Şunu bilki sevdiğim
Sen olsanda olmasanda yanımda
Ben seni hala çok seviyorum
Duydum ki seni sevmediğimi
Söylemişsin yabancı ellere
Ben seni sevmesem
Sana gönül vermesem
Adına şarkılar şiirler
Yazarmıyım ey sevgili...

Ufuk GÜNEY