Kör kütük rezil rüsva meyan olmuş hayat
Muhzır kılmış seni kor adaptan acı bir tat
İsyan edersin karanlıklara bu nasıl vuslat
Mahşeri günlerde yıkılırsın sen bu ne tezat

Kızıl bir gün olur devran olduğun zamanın
Yellere savur mertliğini feyzindeki hazanın
Eğrilik varsa yürüdüğün yolda boştur figanın
Hazlansan da keyif eylesen de boştur vicdanın

Kibrit gibi nem çakarsın kurumuş içli gözyaşlarına
Zalimce duyguları yaşarken için için bağdaşlarına
Vicdansızca dürter kalleşlikler acımtırak duygularına
Yalan olan fani dünyanın özdeşik yosunlu kurgularına

Viran mekânlarda yırtar karanlıkları azap çeken ömrün
Gönül şahlaşmış izansız perdemsi aşklar yemiş sürgün
Yorgun düşmüşsün delicesine akan sellere inlediğin gün
Sürdüğün toprak yeşerecek mi özler yeşermeyi üzgün

Cefa nedir bilir misin sefalar dergâhında abdalımsı şev
Yürekleri yakar kor ateş topraktan oluşmuş kertli dev
Cenahlar cenahında cendereler sıkışık köhne bir ev
Bırak artık kızıl günün devranında sebilde gülü sev

Eşkıya gönlün usanacak mı bu kargaşada korgan
Mertçe duruşun sunacak mı sana topraktan yorgan
Zumburuk olmuş morarırmış acımsı hıncı kordan
Zalimce vazgeçer mi sevdiğinden onurlu Korgun



Zekeriya ÇAVUŞ
Teaching Assistant Researcher, Writer
[email protected]
Düzce 05.10.2012 – 21 .10