Ben bir gökkuşağı olsam,

yağmurla sevişip gökyüzüne göz kırpsam.

hani en ibnesi benim ya bu alemin!

yağmur bir kadın olup beni damlasıyla avutsa

anamın kara uçlu memesinden kanayan süte misilleme sunarak.

biliyorum;ne zaman yağmur yağsa ve toprak koksa en çok Ankara gelir aklına.

ayak bileklerine söz geçirememen kabil değil,tahrik kadın sırtında unsur oldukça!

senin sırtın değil

değil sırtın ayak bileklerin bile sızlamamakta

-çelişkiyi yıkım nedeni sayamam.

ciğerin ayrılmak için Ankara’da birini durmaktır,ayrılmaktır.

ayrılırsan belki yanlız kalabilirsin

ayrılırsan belki çekip gidersin

kaybolabilirsin..

ayrılmak yanlız kalmana yarayabilir.

Bitmedi!

kendimi bir biçimde onun hayatınadahil etmiş saymıyorum

tıpkı onun kendi hayatına dahil ettiğini sanmadığı gibi.

artık kimse kimsenin hayatına ya da yanlızlığına dahil olamaz!

yanlız değilsek birlikte olamayız!

aslında bakılırsa sılayı sonunda bir imgeye dönüştüren,yanlızlıktır.

hayatla ölüm arasındakı pornografik gidip gelme benim şiirimi oluşturan!

hızla ve hazla kendimin yada bir başkasının içine doğru.

pornografiktir çünkü gayri meşrudur.

biliyorum

yapılanlar hataydı,yanlıştı da!

Adorno’nun da dediği gibi ’yanlış hayat doğru yaşanamazdı’

Adorno bunu derken tenin ve tinin yaşama arzusunu hatırında tutmuş olabilir mi?

yoksa ten ve tin’in karşısına uygarlığımı çıkarmak istemiş?

hiç bilemedik bu yazıyı.

siktiret.

dokunmak istiyorsun,hayat yaşanılabilir!