Yağmurun pencerede bıraktığı lekeler yüzünden mi?
Simetrisi bozulmuş dışarıdaki her şeyin
Birkaç kol hareketi ve nemli bir beze baksa da…
Tembelim.
Çok tembelim.
Üstelik,
Camlar ya da sokaklar değil derdim
Sorun şu ki;
İz bırakmadan silmeyi
Hiç beceremedim.


Sevgilim!
Korkutmasın gözünü düzen karşıtı eylemlerim
Ölmeyecek kadar sosyal
Kaybolmayacak kadar –evrende- bireyim.
İçimin odalarında patlayan ampullerden dağılan
Cam parçalarını süpürür süpürmez –söz-
‘’biz’’i gün ışığına çıkarıp tozunu silkeleyeceğim.


Biliyorum
Kırılıyor insan bazen - kendine bile-
Bir tabloyu düzeltir gibi düzeltilmiyor duyguların çerçevesi
Ya da
Hiçbir kalıba uymuyor hislerin.
Tasalanma!
Gözlerinde sorun olmadığından eminim
Geçici bir şekil bozukluğu yaşıyorum.
A s i m e t r i ğ i m.