Sertacım Efendim;Yalnızlığımın kanatları altında boğuluyorum.
Sevgi bu mu diyorlar ben yere bakıyorum,nefes alamıyorum,simsiyah mabedimin penceresinden ak bir mintana bezenmiş ay’a bakıyorum...

Vefa yok yeryüzünde,takatim yok,beni teselli edecek bir kalbin hasreti içimde ölümü bekliyorum.

Gece beyaz mintanını giyerken sabaha, ben siyah örtülerin içinde kararmış kalbimle ALLAH’ı anarken uykuyu bekliyorum hala.

İçime ördüğüm aşk’ın kalesinde umudumun rüzgardan uçuşan eteklerini topladım yastığımın altına,sen hangi düşlerindeysen Refik-i Ala’nın beni de al ben kaldım kurtların çakalların arasında...

Kederli Efendim; Sitemden değil ayrılıktandır hasret kuşanmış kırık
dökük kelimelerim,dua olsun diye dilinde,belki çok uzaklardayım belkide çok yakın gönlünde,ama şu var ki;İkimizde yanyanayız HAKK’ın indinde...

Vefasız Efendim; Ağaran şafakların geçici güneşi ışığından utanıp karanlıklarda boğsaydı kendini,aşk,rengini gökkubbeye asıp bu alemden sıyırsaydı nur ile adem’i,Havva’sıyla dalsaydı "o" sebebi varlığı aşk mahremine...

Kaç deniz yarılırdı ki menzilinde aşk’ın,ummanına dalıp gidebilmek için,tutunabilseydim kuşların kanatlarına,aşılansaydım yuva yapmış dallarına,bir yaprak olsaydım çatısında aşk’ın,rüzgar olup dolaşabilseydim aşk’ların billur mahremlerinde...

Vefasız Efendim; Karanlıklarda topladığım kederi katsaydım hasretinden yandığım aşk’ın hamuruna,değdiği her yeri yakar yıkar kül ederdi ölümüne...

Kederine yüzümü sürdüğüm; RABB’isine sevdalı gözlerde akan bir damla yaş olaydım,sevabın olup terazine yük olayım bul beni ve öyle sev ki;Cennet-i Ala’da HAKK’ın Cemalini görme şerefine nail sebebin olayım,nurlara gark olasın ki;Aşk’ın ummanına dalayım...

Görmeden sevdiğim Efendim; Yüzünden umudumu kestiğim,bir tatlı tebessümün kederli denizinde ışık olasım var,teninden geçtiğim;Teni ten yapan HAKK’ın yoluna düştü yüreğim,ben bedenden ben senden geçmişim,HAKK diyen kalbinin dili olasım var,letaiflerinde sır,düşlerinde nur olasım var...

Hüznü katip Efendim; Yaz beni sayfalara,aşk’ın bir harfi olayım,dolayım gözlerede bir damla yaş olayım,aksın yüreğinin sarnıcına acıdan taşsın...

Vefasız Efendim;Nihayetsiz kederimle irtica ederken ruhum has mahremine,esmer sevinçlerim acıdan çiçek açacak,bul beni biraz geç tanışmış,biraz erken alışmış ben, toprakla özleşirken,sen vuslatsız bir aşk’ın girdabında yas mı tutacaksın,aşk sana yazıldı,korkarım sen bana yazılmayacak mısın...?

Sertacım Efendim;Yıllardır simsiyah ufuklarda ağarttığım düşlerimle aşk’a amadeydim ben,kör olmuş gönül gözlerinin önünde,damarlarda dolaşan kan gibi aşinaydım aslında aşk’a ben...

Vefasız Efendim; Nerdesin kervanlar geçiyor hicranlı hayatın son mateminden sen hala yoksun nerdesin ah acı’m efendim,bul beni nerdesin...?

GÜLNAZ YORULMAZ