Elime aldım kalem, yazarım kelam
Sana düşlenmeyen zaman, haram
Düşler, bu abdal gönül, bu adam
Diye diye ELİF diye


Gözlerinin bal’ı dilinden sızar
Kimse bakıpda, etmesin nazar
Kimin haddi, kim seni yazar
Diye diye ELİF diye


Ab-ı hayat’a usaresin sen bağ bağ
Yürekleri yakarsın narınla dağ dağ
Akıllardan akılla gezersin çağ çağ
Diye diye ELİF diye


Nâzın söz söz olur, hasetler çatlar
Kelam kor olur, Cümle , Satır atlar
Kimin haddi, Seni el’den el’e arar
Diye diye ELİF diye


Endâmın, duruşun, hep âkla zîyan
Gezip gezip düşünürüm, Durağan
Aklıma gelir tatlı tatlı nur siman
Diye diye ELİF diye


Saçlarını, rûzgâr yellesin tarasın
Tenini, yağmur yağa yağa yıkasın
Elin değdiği yerlerde çiçek açsın
Diye diye ELİF diye


Dilini şarkılar türküler süslesin
Ne söylersen sevgiyle püslensin
İsminle hep melekler söyleşsin
Diye diye ELİF diye


Ay , masal masal anlatsın düşünde
Gün, güne, bir bir eklensin gülüşünle
Yıllar ipini çekip, gelir ard’ı peşine
Diye diye ELİF diye

Fatih EFE