Sayın arkadaşım.güzel ve anlamlı bir şiirdi. Gönülden akan duygularınız okuyana ulaşabiliyor. Şiirin temasını Kavrayabiliyoruz.Beklenen sevgili sevginin kıymetini bilemediği için beklenilen yere gitmez.ve tabi sonu hüsran olur.
Şiirin kahramanı bu beklemelerden çok muzdarip ve mutsuzluğun zirvesinde perişan olmuş durumda bekliyor.
iki insanın birbirini tümüyle tanıması olanaksızdır.Hayat evrensel yasalara uygun olarak, bir anı bile tekrarlanmadan akıp gitmektedir. Yasalarını şiddetle uygular hayat. Birileri doğar birileri ölür.Aşk da böyledir .Birinin aşkı ölürken öbürünün aşkı doğar.Aşk doğanın sonsuz uyumunu yakalar ve yaşar. Ağacın kök salması, dal sürmesi, bulutun sağnaklara dönüşmesi, suyun akması kadar doğal seyreder.Anlaşamayınca da doğal olarak bitmez.Arkada yıkılmış umutlar,kırılmıış kalpler,yanmış köz olmuş,hatıralar bırakır.

Sayın arkadaşım, şiiriniz çok güzel ve çok anlamlıydı.kutlarım.puanım tam.
şimdi şiirinize ve yorumumu uygun iki güzel söz ekliyorum.hoşçakalın.


Titrek bir damladır aksi, sevincin
Yüzünün sararmış yapraklarında;
Ne zaman kederden taşarsa için
Şarkılar taşırsın dudaklarında.

İşlerken hülyanı sesten örgüler,
Bir çini vazodan dökülen güller
Gibi hayalinde şafaklar güler
Buruşmuş bir çiçek parmaklarında.

Gözlerin kararan yollarda üzgün
Ve bir zambak kadar beyazdı yüzün;
Süzülüp akasya dallarında gün
Erir damla damla ayaklarında.

///Ahmet Muhip Dıranas///