39
Yorum
19
Beğeni
0,0
Puan
2523
Okunma

Ne zamandan beridir
Dudak büküyorsun be kadın kendine.
Kanatıyorsun durmadan
Kapanmış kabuk bağlamış gereksiz yaralarını.
Aşk mı bekliyorsun
Simit bekleyen martılar gibi aval aval.
Korkak bir ev kedisi gibiyken
Cesur olduğunu mu sanıyorsun sokaklarda.
Adım başı törelerine
Baş mı kaldırıyorsun yerini bilmeden.
Savaşmayı oyun mu gördün
Çocuk oyuncağı mı sandın hayatı be kadın.
Elindekiyle yetinmedin de
Karşı komşunun aşkına iç mi geçirdin.
Üç öğün zehir kelimeler
Ardından sıcak sevişmeler sana yetmedi mi.
Konuşmayı beceremediğin gibi
Korumayı da beceremiyorsun kendini eksik etekli.
İki düzülmüş yalanla
Kerhaneye mi düştü sandın kalbini be aptal kadın.
Ne zamandan beridir
Sırtını dönüyorsun be kadın insan haline.
Kanatıyorsun durmadan
Kapanmış kabuk bağlamış gereksiz yaralarını.
Korkuyorsun kendinden
Zayıf yaratıksın çok zayıf bir fareden bile zayıf.
Sus zıbar da
Herkes huzura erdiğini sansın boktan yalanlarımda.