41
Yorum
20
Beğeni
0,0
Puan
3384
Okunma

Doğduğu gün ölmüştü
Kumardan başlangıcında.
Kendinden uzak Kışa yakınken
Ortası olmadı hiç hayatının.
Siyah beyaz sevildi
Kara kuru teninde.
Aşk kutu kutu yalandı ona
Sevişmeleriyse huzursuz.
Neye dokunsa yalnızlık
Neyi yaşasa umutsuzluktu.
Yağmur dağlarından hiç inmemişti ki.
Sevgili kokusunda
Tarçını özlediğini anımsadı.
Ufuğa baktı her gün
Doğumunu yaşadı ebe-sinin ellerinde.
Ürkek dokundu hayata
Biraz da fazladan maceralı.
Devirsiz yaşlandı,
Ruhsal kırıntılarında.
Çizgileri kayboldu içinde
Tek tek yüzünde iz bırakarak.
Formaldehit içinde sakladı çürüyen hayatını.
Yalınayak düşler yaşadığı,
Hayatından geriye kalanlar,
Cam kırıklarından daha beter,
Kesti her adımında ayaklarını.
Sevilmeyi hatırladı ilk kez,
Yosun kokan denizde.
Saçlarını bıraktı rüzğara.
Bir adım
Bir adım daha yaklaştı
Kıyısına uçurumunun.
Attı ne varsa ardında kalan
Tek tek bakmadan cismine.
Ve hiç olmadığı kadar özgür oldu ilk kez kadın.