Keşif ve kaşif

sen yorgun bir gecenin koynunda en derin uykunun kollarındasın...
ben se sevdanın kavruk sokaklarında volta atıyorum bir sağa bir sola.
gelmek istedim yanına,
usulca sızmayı diledim rüyalarına
sonra hava olup nefes diye içine çekmeni bekledim ve dolaştım kanına
oradan en ücradaki hücrelerine seyrüsefere çıktım /dolaştım bir başıma.
seni keşfettim/
senin içinden duydum ilk kez sesimi
gözlerinden gördüm gözlerimi seyredişini
senin yüreğinle sevdim, sende ki beni.
ellerinle okşarken saçlarımı içsel huzuru bende hissettim.
öpüşürken ki tutkunu dudakların da tattım /yaktı/yıktı geçti her yeri.
Yüreğiyle değil ruhuyla sevmeli insan derdin ben de ruhuna eriştim.
Ve ona sordum; ürkmeden /korkmadan/
Senmisin? dedim benim ruh eşim:
Gülümsedi gözlerime önce, sonra da ruhunda hisset bensem /bunu bana sen söylemelisin dedi.
Eşim de sensin,ruh eşim de dedim.Ve gülümsedim.
Sonra da geldiğim yoldan usulca bedenini terk ettim.
Sen bilmiyorsun ama öğrenmesin.
Gece senin üzerini atlas bir yorgan gibi örterken/
Uyku gözlerinden sevda gibi akarken
seni keşfetmek istedim.
Bilmelisin ki bu hayalimi de gerçekleştirdim.
Ben bir kaşif oldum,sen se keşfedilen yeni bir kıta...
Ve isim hakkın benim di.Hoş geldin dedim/Sevda.
Sen sevdasın/
soframa aş olan
kararmış ufkuma güneş gibi doğan
yoluma yoldaş
ruhuma eş olan adam...
Seni keşfettim/
Ve sen artık benimsin.
Nefesimsin...
Bana hayat verensin/
keşfedilen yeni kıta...
Sen osun.
masallar da adı geçen:Kara Sevda...