Ruhi Su ya

Aşkın pazarına düşürdüm gönlü
Sevda alıp satan dükkân kalmadı!
Aşk için tükettim bu koca ömrü
Gayrı bu sevdayı çeken kalmadı

Gönül mağlup oldu aşk a yenildi
Söz söze eklendi şiir denildi
Aşık ile Ozan nerde yanıldı
Geleceğe türkü, yakan kalmadı…

Mızrapla savaştı sazının perdesi
Kötülük bitirdi dostu kardeşi
Hainler satarken dostu sırdaşı
Sevgi tohumunu eken kalmadı

Sen gittin sevenler yasın tutuyor
Türkülerin hala hasret tütüyor
Bir yanım deryada sessiz yatıyor
Başını kaldırıp, bakan kalmadı!

Hasan dağı kolum kırıktır incir
Dadaloğlu ile yüreğim sancır
Pir Sultan nesimi uzuyor zincir
Bu yangından sağlam çıkan kalmadı

Zor günde bellidir düşman dostunda
Bulutlar eğleşir şimdi üstünde,
Ruhi su, Vurguni gönül postunda
Sensiz sığınacak mekan kalmadı…..




Vefalı yüreği usta kalemi gönülden alkışlıyorum,
Büyük ustayı rahmetle anıyorum
Saygılar selamlar.....

Aynen öyle
Devir aynı devir de; insan değişti.

"sazının" değil sazın olacak o kelime...

özürle

tertemiz bir hece şiiri...

gönülden yazıldığı için hiç bir zorlama yok şiirde..
örgü çok iyi..şiirin çatısı çok iyi..


kutluyorum dost kalem