Ey İnsanlık

Gözlerinin yesilinde doğaya renk veren gülüş
Gün ağırır iken vuruldu kavuşma sevinçleriyle!é

Yarınsızlığa açılmış korkulu gözler de isyan!
Umutlar sıcak avuçlarımızda saklı
Doğ ki sarayım seni martı saflığında, ey güneş

Korkuya teslim düşlerin ardında kalmış
Yarım ağız küfürler içinde inileyen söz!
İpi kesilmiş uçurtmalarımızın soluklandığı gök
Yangın yerine çevirdi yüreğimizi!
Yüzümüzden sevincimizi soyup çektiler dar!a,

Ey insanlık
Gayrı çözün zulalardan kuyruklu yalanları..
Ey atesler içinde yanan dağlarım!
Mavi yaprak gölgeli poyraz rüzgarım!
Süpürün yatağıma serptiğiniz kırıntıları
Gayrı sevgi kuşunu uçurmalıyım maviliklere…

Tarihin asi ırmakları gibi, akmalı simdi insan
Yırtarak kaldırınlardaki geçmişin kanlı izini
Göz uçunda ıslaklık sonsuzluğun göz yaşı değil!
Aydınlığı olsun ülkemin….

A Oral