3
Yorum
2
Beğeni
5,0
Puan
714
Okunma
Yalnız da ayağa kalkabilirim,gerek yok suretine,
Yeni doğum yapmış nefret,dokunma kanlı ellerime,
Yüzünde ibretlik bir hal var ,
Sürme kırmızıyı resmimize ,
Dışarı da kocaman bir yağmur var,
Gelme yeniden alma geçmişi geriye,
Umut,benim yüzüme kapanmış bir kapı,
Pembeye boyasan ne fayda tüm acılarımı,
Çocukluğumdan eser yok ,
Bu yol çıkmaz,sonu yok ,
Büyük ellerimin arasında bir boşluk,
Nabzı yavaşlıyor,ölüyor çocuk..
Dayanabilir kalbim güneşin altında erimeye,
İnce bir ipte yürürken düşüp düşüp kalkmaya,
Rüzgar bir tokat gibi savursa da beni,
Alıştım ben yalnız yaşamaya...
5.0
100% (3)
Cevap Yaz
