Ne zaman ki yürümek istesem
Bakir düşler şehrinde
Karanlık yollarında bulurum umudu
Her sokak başlarında
Görürüm çıkmaz duvarlarında çarpıyım
Biçareye boyun bükmüşüm
Yıkılmışlığıma oturup ağlamışım
Feryatların hüzmesinden geçmişim
Daha ne kadar dayanacaktım
Kaderin kalkan tutan ellerinde
Ansızın bir şamar
Yanağımda kızgın alevler
"Kalk hadi kalk devrilmek zamanı değil
Biten ne var ki
Yeniden düş yollara" diyor
İçimdeki

Kırgınlığı hüzünleri bir yana bırakıp
Dudak kıvrımlarıma
Tebessüm makamından şarkılar öğretiyorum
İşte o an farkına varıyorum ki
Ne hayat ne de ölüm acil bir hâl değildi
Acil olan umuttu, sevgiydi
Ve acıları akışına bırakmaktı
Gözlerimin dalışında buğulanan kelimeler
Sessizliğin perdesini aralar

Sonra sen geliyorsun aklıma
Kâh mutlanıyorum
Kâh sancılar yayılıyor her yanıma
Nasıl bir sevda
Nasıl bir sevmekti bu bizdeki
Hasretin hoyrat ellerinden kovulup
Vuslat ateşlerinde yanacak gibi
Bekliyoruz
Aşkın kopartacak kıyametini

İkimizi doldurduk yalnızlığımıza
Bir dünya keder takıldı ağımıza
Sağa baktık olmadı
Sola döndük olmadı
Önümüzde zorlu engeller
Yarın ne olacak diye
Korkunun avuçlarında kanar ruhumuz.
Lakin sevdamız
Fırtınalar önünde zaptedilmez delitay

Gölgelerin bakışında sıkışan duygularla
Hayata gülümseyen menekşelere imrendik
Toprakla öpüşen çimlere özendik
Dilimiz susmaları oynarken
Yüreğimiz kutsanan aşkı konuştu

Bağrıma sabrın nefesini çekip
Yeniden bakıyorum
İyileşmeye yüz tutan yaralarıma
Biz ışıyor umudun gözlerinde
Ve yeniden merhaba diyorum
Merhaba düşler şehrimize
Merhaba sevdamıza

Meryem ASLAN