Ufak minik ellerinle tuttun parmağımı sıkıca,
Bırakma beni!
Atma beni karanlık kuyulara anne!
Dercesine baktın yüzüme.
Canım yavrum!
Seni bırakmak mümkün mü?
Elimde olsa vermez miyim bu canımı uğruna?

Ama ne fayda!
Gün be gün gözümde mum gibi eriyorsun,
Beni sensizliğe alıştırmaya mı çalışıyorsun?

Gitme kuzum!
Süt kokulu can özüm,
Ceylan gözlü yavrum!
Anneni gözü yaşlı koyup,
Melekler ardına takılıp gitme!

Ağlama anneciğim diyorsun,
İçimdeki yarayı bilmiyorsun.
Senin hasretine dayanamayacağımı,
Eşyalarına sarılıp,
Resimlerinle avunamayacağını bilmiyorsun.

Bir mucize yaratın doktorlar!
Yavrumu ayırmayın canımdan.
O`nun benim şefkâtime,
O`nun sevgime ihtiyacı var,
Bırakın süt kokulu kuzumu.

Yavrum!
Sen de tatlı oyuna dalıp,
Ardına takılma meleklerin,
Gözü yaşlı bırakma burada,
Bırakma korlar içinde beni.
Biçare anneni!