14
Yorum
9
Beğeni
5,0
Puan
2551
Okunma

Ne akkuşların kanadı,
Ne demirden kuşlar...
Almadı beni,
Götürmedi bilmenin yokluk diyarına...
Müebbet hicrimi tattırmadı hiç bir şey,
Seninle
Bir günü özlemek düşüncesinden başka…
Ruhumun uçsuz bucaksız hummasına,
Günlerce öteden nefesini hissetmek kadar,
Hiç bir şey zehir ve panzehir olmadı…
Ve
Bil ki;
Bu andır, şimdidir,
Seninle özlenen bir gün…
Demek ki,
Paylaşılmış üç beş mutluluk da
Yazılacak bizim hanemize...
Biliyor musun?
Kelâm lâl oluyor bazı anlar...
İşte o zaman
Sadece susmak,
Hissetmek,
Sonra da şükretmek geliyor içimden...
O anlar ki;
Gecenin zifiri siyahı...
Maviye çalıyor;
Tıpkı, şimdi olduğu gibi...