TOPRAK ZAMANI

Güzel Babacığım
Mustafa Evcil ’e

Sert soğuklarda pişirilen
sıcak yemekler gibiydi yaşamın yalanları
birlikte tadına baktık

neler yaşadık kent kuyularında
ateş vurdu sırtımızdan
ezildikçe güzelleştik
işkencesinde düğümlendik yalnızlığın

biricik oğlunu
cevahir ’i düşünüyorsun gittiğin yerde
hissediyorsun
sensizliğin içimi ne çok acıttığını

teninin temizliğinde
derinden seslenişlerinde
rüzgardaki anıların zayıf tesellisinde
sarsılıyorum

dünyama sığmıyor o tatlı tebessümün

hastalıkların pençesinde
acı çekmeyi hak etmemiştin sen

koparıp toza döndüren toprak
neden savunuyorsun ölümün haklılığını ?

SON SALDIRI

Yırtılan sayfaları topluyorum
bir kılıç çiziyor baktığım pencereyi
seni göremiyorum

düşünüyorum gün bitimlerinde
ağlıyorum

sıradan bir yolcu musun sen ?
uzaklaşmamalısın bu gezegenden

kim söyledi savaşların bittiğini ?
ince sözcükler yarat
toprağını uyandır
heykellerine dokun havasız gecelerin .

BİLİNÇ KANAMASI

Geçen her saniye değerli
son güneş patlamalarını çözmeliyim

altlarından ne çok su aktı bu köprülerin
ne geceler yaşandı
varlığın merkezinde yokluğun silah sesleriyle

artan heyecan
ateş gölünde direnişi damlaların

üzülüyorum
hep sözcüleri çıkıyor yaşam zevkinin
varoluş adına çalışıp
coşkuyu sömürgeleştiriyor

son uykularım
yüreğimin müziği
yolumun rüzgarı

yaşamak zorundayım
yakınmadan .

ORMANDA

Tatlı bir yorgunluk
dalıp gidiyorum güneşin battığı saatlerde

her an nefes kesici
bıçak sırtı her şey

iki büyük masa hayal ediyorum
birinin üzerinde anılar
diğerinin üzerinde umutlar

bütün ilkel duyguları yakalayıp
eğitilebilir canlılar gibi
toplama kampına götürme fikri

bu ormanda
benzerini bekliyorum içimdeki fırtınaların

sıcak ağaç gölgelerinde
ne toplumsal çelişki
ne de fiziksel güç gösterisi
anlamlı bir bekleyiş

adım atarsam
tipik kıvılcımların çıkabileceğinden ürküyorum

hareketsiz kalıyorum
aşk buralarda olmalı .

SÜZÜLÜP GİTTİN

Önce ateşler çekildi dünyamdan
sonra gülüşlerin kayboldu

ince seslerin çınlamıyor artık kulağımda

hiç yaşamak istemediğim bir şeydi sensizlik
yaşattın
yaşadım

oysa tutunup kalkabilirdik düştüğümüz uçurumlardan
olmadı

beni hatırlarsan
sahildeki akşam yürüyüşlerinde
avazın çıktığı kadar sus

karşı koyamadığın işkencelerde buharlaşırsa düşlerin
zayıf insanlar gibi sığınma sözcüklere .

UYUŞTURUCU YASASI

İşte ülke , işte yaşam , işte seçenek

toz duman düğümlenmesinde
öyle dediler
öyle oldu

kum saatleri kırık
çelik yığını gibi ağırdı bedenlerimiz .

Yazan ve paylaşan - Claudius

İzinsiz kopyalanamaz - çoğaltılamaz
Copyright
TYRANNOS Edebi Ürünler