Cihan-şümûl devletin kodu var genimizde
Bir poyraz esme ile yıkılmaz koca çınar
Varsın yol sarpa sarsın dağ olsun önümüzde
Yâri Allah olanın yoldan öte yolu var

Alevler yükselse de, sarsa da dört bir yanı
Ne yangınlar söndürdük; bunu da söndürürüz...
Birgün elele verip, dindirip akan kanı
Türk’e kefen biçeni, eli boş döndürürüz

İslâmın bayraktarı dün bizdik; bugün de biz!
Biziz, haçlı gürûhun önündeki tek engel...
Düşmanlık bâki kaldı; sırıtsa da çirkef yüz
Ülkem için saklandı ucu zehirli çengel.

O çengel ki; kimi gün, Asala’ydı ucunda
Ya da nifak tohumu; bizi bize düşüren!
Yine aynı düşmandır; PYD’yi avcunda
Üfleyip balon gibi, şişirdikçe şişiren.

Bu terörün merkezi ne Botan’dır ne Kandil
Dost görünen devletler bahçeme diken eken!
Ne telaş, ne yaygara... ne de kırıcı bir dil
Birlik ve beraberlik; budur bize gereken!

Gâye; sömürülürken müslüman coğrafyası
"Dur!" demesin Türkiye; sessiz kalsın yalana.
Sözde, medeni denen, sömürgeci mafyası
Yine eskisi gibi devam etsin talana.

Arkadaş! Şunu bil ki; kolay bitmez bu savaş
Bir savaş ki, bedeli; şehâdet, acı, keder.
Kinden sarp tepeleri aşk ile, sevgiyle aş
Onurlu bir görevi yüklemiş bize kader.

Davası büyük olan vakit geçirmez yasla
Bayrağa yan bakana dünyayı ederiz dar
Endişeye gerek yok; VATAN bölünmez asla
"Severek" can verdikçe; en az alçaklar kadar!

Mecit AKTÜRK
Berlin 21.09.2012