3
Yorum
1
Beğeni
5,0
Puan
2550
Okunma
YEĞENİM CAN EBUBEKİR
Hakk’a vasıl olduğunda sana sorgu sual yok
Bizim gibi özürlülerinse hatası da günahı da çok
Mahşerde her babanın senin gibi elinden tutanı yok
Sen baban için bir “nimetsin” can Ebubekir.
Yaşıtların gibi sen de okuluna gidebilsen
Her çocuk gibi teneffüste koşup oynayabilsen
Okula giderken annene el sallayabilsen
Sen annen için bir “şefkatsin” bal Ebubekir.
Hakk nasip etse bizim gibi yemeğini yiyebilsen
Güçlük çekmeden rahatça nefes alıp verebilsen
Güzel güzel konuşup abiciğim, ablacığım diyebilsen
Sen abin ve ablan için bir “kardeşsin” gül Ebubekir.
O güzel gözlerinle tatlı tatlı bakabilsen
Türlü oyunlar edip ters takla atabilsen
Bunlar az gelip her afacanlığı da yapabilsen
Sen amcan için bir “yeğensin” can Ebubekir.
Kâbe’yi görüp el açtığımda ilk aklıma sen geldin
Çünkü içimizde duaya en çok ihtiyacı olan sendin
Yapılan duanın karşılığını sende ahirette verdin
Sen ailen için bir “imtihansın” gül Ebubekir.
Kul Sami’m sen bu dizeleri ağlayarak dile getirirken
Ailesi onun çaresizliğine bakıp erim erim erirken
Şu yalan dünyada herkes imtihanını verirken
Sen kabilen için bir “şefaatsin” bal Ebubekir.
SAMETTİN ŞENKAYA ( KUL SAMİ )
5.0
100% (1)
Şiirin sahibi
Cevap Yaz