Hayat dediğimiz bu yolculukta
Nice insanlar tanıdım
Kimileri sanki adeta hayata küsmüşlerdi
Kimileri ise hayata sımsıkı sarılmışlardı
Yaşam mücadelesini
Hazimle canla başla yaşamaya çalışıyorlardı
Hayatın onlara sunduğu
Bütün olumsuzluklara rağmen
Ve bütün engellerine rağmen
Var güçleriyle çalışıyorlardı her biri
Kimilerinin elleri yoktu
Kimilerinin gözleri yoktu
Kimlerinin ise ayakları yoktu
Ama onlar yinede bıkmadan usanmadan
Hedeflerine doğru yürüyorlardı
Belki altlarında tekerlekli sandalye olsada
Onlar için hiç birşeyin
Engel teşkil etmediğini biliyorlar
İçlerinde var olan
İlahi kudretin gücünün farkındalar
Her birinin gözlerinde
Öylesine yaşama ümüdinin
Pırıl pırıl parlayışları var ki
Oturup bir köşeye
İbretle bakmamak
Onların hayat hikayelerini
Hayal dünyalarını dinlememek
İnanın mümkün değil
Her biri başlı başına bir Dünya
Her biri başlı başına bir hayat
İçlerinde ki yaşama sevinçlerinden
İbret almamak mümkün değil
Aslında engelli olan onlar değil
Sağlıklı olmamıza rağmen
Birçoğumuzun onların
Duygu ve düşüncelerine
Saygılı olabilmeyi başaramayan
Biz sağlıklı insanlar engelliyiz aslında
Unutmayın ki, inanç ve hazim
Karşısında hiç bir engel tanımaz
Birbirlerini çok seven insanlar için
Yaşamış oldukları bütün engeller
Tatlı bir tebessümden ibarettir...


Ufuk GÜNEY