AÇSAN KAPILARINI

Durgun ve dingin yüreğinin gölgesinde yaşıyorsun nicedir.
Bir insan elle tutulur gibi olan yalnızlığıyla nasıl baş edebilir
Dingin yüreğinin kapılarını açsan diyorum.
Açsan kapılarını dışarı baksan.
Hep içine saklanmasan.

Kimler gelip geçti bu yürekten sayıları belirsiz.
Hiç biri vazgeçmedi yalnızlığından senin yüreğin için
Sen hangisinden vazgeçebildin ki şimdiye kadar.
Ellerin kan içinde kaldı yüreğinin acısından
Sevdalandığın bulutlar üzerinden gelip geçerken
Vazgeçilmezlerin kilitlerin mi oldu?
Zaten ne zaman yorgun yüreğinin kapılarını açmaya niyetlensen
Ve doludizgin koşmalara sevdalansan
Yine kapanıyor kendiliğinden.
Ve duruluyor yorgun düşmelerden.
Hep daha güçlü görünmek adına kaybediyorsun
Ve hep içine kapanıyorsun.
Saklanıyorsun…


Şükran Demirtaş.

Güzel bir seslenişti şairini ve şiirini kutlarım.Yunus diyarından selamlar.

Ümidini kesmiş gibi her şeyden
Başını önüne eğme kardeşim
Hayat çok başladı bittiği yerden
Asla ümidini kesme kardeşim

Dağ ne kadar yüksek olursa olsun
Bir kenarı yol olur yol kardeşim
ALLAH IN rahmetikeremi boldur
Asla ümidini kesme kardeşim

Kesme ümidini kesme kardeşim

Yüreğine emeğine sağlık
Tebrikler

dilerim yaşadığın doğduğun şehir ve adım atığın heryer neşe ve huzur dolar
selam ve dua ile
A.E.O

Zaten ne zaman yorgun yüreğinin kapılarını açmaya niyetlensen
Ve doludizgin koşmalara sevdalansan
Yine kapanıyor kendiliğinden.
kalemine sağlık