Verdiğim harçlığı beğenmiyorsun!
Önce paran var mı, sorarsın yavrum?
Hali öğrenmeye değinmiyorsun!
Ölünce bunu da ararsın yavrum.

Nice sıkıntıyla seni büyüttük
Adam olsun diye her an eğittik
Sen çok tazeciktin, bizler bayattık
Neden her gün kalbi, kırarsın yavrum?

İyileşmez derdim sevgiye muhtaç
Beni tok sanırdın, hiç koymadım aç
Hatırla sözümü, yap başına taç
Başköşe duvara, asarsın yavrum.

Yarın Allah verir sana çocuklar
Bizi doyurmuştu sulu cacıklar
Ekilenle tüter yanan ocaklar
Tüysüz kel başını tararsın yavrum.

Çam kozalağı da düşer tozarak
Bu haller sana da gelir gezerek
Suyun çıkarırlar tasta ezerek
Mehlem değil zehir basarsın yavrum.

Doğduğun duruma sen, gelmektesin
Arkamdan acıma pir gülmektesin
Sağlam yerden kalbi tam delmektesin
Acaba ne işe yararsın yavrum?

Bir zamanlar bende hep hırlamıştım
Yaşlı bakan gözü, tam horlamıştım
Sönmüş ah korunu da harlamıştım
Dursunî’den hızlı esersin yavrum.

– 21/08/2007